شاید اولین تلاش شناخته شده‌ای که به طور گسترده برای تولید هنر توسط هوش مصنوعی آغاز شد پروژهٔ Deep Dream گوگل بود. Deep Dream در واقع الگوریتمی است که در ابتدا در نظر گرفته شده بود تا به‌عنوان طبقه‌بندی‌کنندهٔ صورت، و تشخیص چهره‌ها در تصاویر استفاده شود و کاربرد آن هم صرفاً هنری نبود.

الکساندر موردوینتسف دریافت که می‌توان آن را بر عکس نیز اجرا کند و از ویژگی‌های صورت به‌عنوان دیتای ورودی استفاده کرد و تصاویری غیر رئال تولید کرد.

در حال حاضر وقتی صحبت از هنر تولید شده توسط هوش مصنوعی به میان می‌آید منظور دو مقولهٔ متفاوت است شامل:

Neural Style Transfer  و یا Generative Adversarial Networks

Neural style transfer  نام خانواده‌ای از الگوریتم‌هاست که برای اعمال سبک و سیاق یک یا چند تصویر موجود بر روی یک تصویر دیگر به‌عنوان ورودی اولیه استفاده می‌شود.

این روش و نیز الگوریتم‌های Deep Dream  پیشرفت‌های شگفت‌انگیزی در هوش مصنوعی بودند بااین‌حال، خروجی آنها در واقع هنر تولید شده توسط هوش مصنوعی نبود؛ زیرا هنرمند ملزم بود حتماً تصویر از پیش تعیین شده‌ای؛ مانند یک اثر نقاشی یا عکاسی را به‌عنوان دیتای اولیه مورداستفاده قرار دهد، به همین دلیل تا حدودی توسط هنرمندانِ فعال در عرصهٔ فناوری مورد انتقاد قرار گرفت.

و اما آخرین نوع هوش مصنوعی مبتنی بر Generate Adversarial Networks است و در دنیای هوش مصنوعی، شبیه‌ترین نوع حافظه و هوش به یک انسان هنرمند زنده در دنیای واقعی را داراست. با نگاه سنتی، الگوریتم‌های GANها بیشترین تمایل و توانایی در تولید نقاشی‌ها و تصاویری دارند که شبیه به سبک‌های هنری موجود است، این همان الگوریتمی است که پرترهٔ معروف “Edmond De Belamy” توسط آن خلق شد و البته همان فناوری است که نقاشی‌های من بر اساس آن ساخته شده است.

من روزانه تعدادی آثار جدید آپلود می‌کنم.